geboorteelysia

!! Reacties graag op http://poehoes.hyves.nl !!

Zijkant van Elysia's bedjeBedje van Elysia, voorheen Kleintje Pils.Manon en ik waren uitgerekend op woensdag 9 juli, en we waren redelijk voorbereid. In a nutshell: m'n vader is het afgelopen jaar ernstig ziek geweest. De laatste twee weken in het ziekenhuis had hij veel pijn en toen de pijnbestrijding op gang kwam is hij nog een vijftal dagen thuis geweest. Hij overleed donderdagochtend 10 juli.
Daarnaast is de bouw van ons huis erg vertraagd (gedeeltelijke oplevering eind juli -ooit was onze planning kerst 2007- in plaats van half mei), dus we wonen tijdelijk in het appartement van Jan en Carina in Den Haag, Duinzigt. Maar alles loopt door, en Manon had zelf een leuke krab op het bedje van ons aanstaande kind geschilderd. Vrienden en familie zorgden voor het verven van ons huis, zodat de aannemer niet zou vertragen.

Dus we waren er klaar voor ;-)

Zaterdagochtend was het dan zover: de weeen waren begonnen. Manon maakte me er om zes uur 's ochtends wakker voor, zij had ze al sinds 4:20u!

Om een uur of acht de verloskundige gebeld om eea te melden, en zij raadde aan even onder de douche te gaan om te zien of de weeen zouden aanhouden of zouden afnemen; een valse start komt namelijk wel vaker voor...

Dus elke keer klokken hoe laat de wee kwam en hoe lang deze duurde. Zodra de tussenpozen nog maar zo'n drie minuten zijn en de weeen ongeveer een minuut duren kan je de verloskundige bellen. Maar bij Manon kwamen ze de rest van de ochtend en middag om de drie, vier, acht, zeven , zes, vier etc.etc. minuten.... Dus nog een beetje gewandeld in Park Clingendael (waarbij ik dan Manon van tijd tot tijd goed moest steunen).

's Avonds werden de weeen heftiger, dus de verloskundige gebeld; zij zou over een uurtje komen. Half tien kwam de verloskundige, Zohrah, en bleek Manon twee centimeter ontsluiting te hebben en dus hadden we nog wel wat te gaan. Zohreh belde wel alvast het Westeinde-ziekenhuis om te vragen of de verloskamer met het bad vrij was. Nu nog niet! Maar vast wel over een uur of drie als Manon zover was.

Dus Manon had nog drie uur heftige weeen tot de verloskundige om een uurtje of één 's nachts langskwam om te kijken hoeveel ontsluiting we nu hadden. Nog steeds ongeveer 2 cm. Omdat Zohreh vond dat dat veel te vermoeiend voor moeder en kind zou zijn even gebeld met het ziekenhuis wat te doen (een pil om te slapen, of in het ziekenhuis een spuit halen die de pijn verlichtte en de weeen zouden bespoedigen).
Wij zouden naar het MCH Westeinde gaan, daar zou een hartfilmpje gemaakt worden en een spuit gezet worden en dan zou de verloskundige later komen.
Het duurde even voordat we in het Westeinde waren: omleiding vanwege werkzaamheden, dus gingen we via Loosduinen naar het MHC. Het filmpje maken duurde tot vier uur, vervolgens werden door een verloskundige van het MHC de vliezen gebroken (het vruchtwater was gelukkig helder) en daarna kwam de spuit. Dus toen Zohrah rond zes uur kwam checken hadden we pas vijf/zes cm ontsluiting. Manon heeft ook nog een tijdje weeen opgevangen in het bad, maar aangezien warm water wel verlicht, maar ook de weeenactiviteit verlaagd kan je daar niet uren in blijven...

Zohreh (Verloskundige van Mundo) bekijkt de kleineVervolgens bleef er vrij lang een 'randje staan', dus pas rond half een mocht Manon eindelijk gaan persen: maar gelukkig wel in het bad! Ik kon erachter staan en Manon vasthouden zodat ze niet wegdreef. Na ruim twee uur kregen we een ultimatum: als het hoofdje niet zou staan om drie uur moesten we het bad uit en verder op bed.

Om drie uur precies was het zover en kwam Elysia zo snel eruit dat de Zohreh haar opving en op de buik van Manon legde (was mijn taak ...). Elysia huilde twee/drie kreten en begon meteen te ademen (en te poepen) maar zag er verder gezond met alles erop en eraan (en helemaal blauwig). Toen mocht ik de navelstreng doorknippen en werd Elysia afgedroogd door een verpleegkundige.
Nadat ook de placenta geboren was, kwam Manon het bad uit en ging het bed in waar Elysia voor het eerst aan de borst ging.

Een erg vermoeiende dag dus waarbij we in totaal 36 uur achter elkaar wakker waren (althans niet langer dan vier minuutjes konden slapen ;-)
 

Toch wel vermoeiend, een kind krijgen...

!! Reacties graag op http://poehoes.hyves.nl !!

This article comes from @ H E R T Z 1
http://www.robertmoonen.nl

The URL for this story is:
http://www.robertmoonen.nl/modules/content/index.php?id=77